امید نعمتی - لیلی جان

لیلی، لیلی، لیلی جـان

مــرا کُشتی بـه هرمـان

دریـن قشلاق نـیــامـدی

دلــم را کردی ویـران

از دُور مـی نـمــایـی خـنـده کــرده مـیــایـی

نقشت کَـشـم بـه دیــوار

ظـالـم جـان از کجـایـی

زلـفـانـت را شـانـه نکن

بگـذار که پـریـشان شوه

سُرمـه بـه چشمت بکَش

زیـنـت چشمـان شوه

به گردنت موره نیست

دو خالک ات جوره نیست

به تو میگم دلـبـر جان

دو چشمانت جوره نیست

چـشـم سـیــاه زاغـت

مـادر نـبـیـنـه داغـت

مـــــــــادر بـیـنـه نـبـیـنـه

عـاشـق نـبـیـنـه داغـت

از بـالا بـاران آمـد

یـارم بـه دالان آمـد

یک بـوسـه طلب کـردم

چشمش بـه گـریـان آمـد