رقصای آخر برگ بی جون

کندن از شاخه ی ناامیدی

رد شدی له شدم زیر پاهات

دیر به داد دل من رسیدی

مزه ی شادی از زندگیم رفت

بس که چشم انتظار تو بودم

شادیم شادیای قدیمی

مث وقتی کنار تو بودم

مث بوی نم و برگ پاییز

که تو دلم بی تو جایی نداره

عاشق ابر و بارونم اما

بی تو بارون صفایی نداره

بی تو بارون صفایی نداره

بی تو بارون که بارون نمیشه

نیستی از خونه بیرون نمیرم

خیس بارون شم از پشت شیشه

رفتی و شهر خاکستری شد

آسمونم میخواد کم نذاره

گرد مرگو میپاشه تو کوچه

غم یه شهر رو سینم سواره

سرنوشتم مث قطره ای که

آخرش از خودش خسته میشه

...