آدم از یه روز بعد خودش خبر نداره وقتی سایه خودش تنهاش میذاره

به تو که امیدی نیست امیدوارم تو نبودت توی غصه کم نیارم

ابری میشه چشمام یه روزی که اون روز دور نیست

من التماست میکنم برگرد ولی مقدور نیست

باید بزارم سرنوشت سمت غصه پیش بره

یکی از ما دوتا باید پی زندگیش بره یکی از ما دوتا باید پی زندگیش بره

دلگیرم از دست خیلی ها از دست این روزا

از این که بد شدی از این که بد شدم از حس بین ما

دلگیرم بمون یکم پلوم این بغض تو گلوم

میکشتم نزار دوباره باز بشه دیدنت آرزوم

من به دستای کسی محتاج بودم که خودش محتاج یکی مثل من بود

خیلیا تو زندگیش بودن یه روزی اما توی زندگیش کی مثل من بود

من و قلبم و فقط دیوار میدید اما بازم منو مردم دار میدید

من باهاش با اینکه بد بود گرم بودم سردتر میشد منو هر بار میدید

...