تو را آن گونه میخواهم که زندان زلیخا را

کمک کن آه تو جانا بگیرد دامن ما را

ندارم هیچ امیدی به این دنیای تبعیدی

که من از بد بیابانی،گرفتم راه دریا را،دریا را

چنان از دیدنت دورم که باور کرده ام کورم

تو کاری کن بدون تو نبینم صبح فردا را

برف آمد پشت ردت در خیابان گم شدند

برف آمد،برف آمد یک زمستان گم شدم

برف آمد پشت ردت در خیابان گم شدند

برف آمد،برف آمد یک زمستان گم شدم