من بیقرارم از من عاشق دلی دیوانه میخواهی که دارم

گریه کن یک شانه ی مردانه میخواهی که دارم من بیقرارم

بی تو عذابیست خنده هایی که به روی صورتم همچون نقابیست

کار من عشق است و کار چشم تو خانه خرابیست

چشمانت آرزوست از سر نمیپرد تو را ز خاطرم کسی نمیبرد

به خاکو خون کشیده ای مرا ز من بریده ای مرو

به دل نشسته ای چه کردی با دلم به گل نشسته ای میان ساحلم

به خاکو خون کشیده ای مرا ز من بریده ای مرو

بمان که عاشقت منم چرا تو میروی در آسمان قلبه من ستاره میشوی

بیا بمان که در شبم همیشه همچون ماهی

بمان که میکشد مرا تو را ندیدنت تو رفته ای و من هنوز ادامه میدمت

به گریه تکیه میکنم مرا اگر نخواهی