داستان عینک به‌قدری این حادثه زنده است که از میان تاریکی‌های حافظه‌ام، روشن و پرفروغ مثل روز می‌درخشد. گوئی دو ساعت پیش اتفاق افتاده، هنوز در خانه اول حافظه‌ام باقی است.........