توضیحات
باور تنها بودن،، علیرغم اینکه،، تلخه ولی اولین گام در بی نیازی و بی چشم داشتی است.... چه بسیار دلخوری ها که اگر خوب و دقیق نگاهشون کنیم،، نتیجه «توقع» داشتن است... توقع اینکه چون کسی را دوست داری،، «حتما» او هم تو را دوست داشته باشد،،، اگر برای کسی «کوتاه» آمدی،، برایت کوتاه بیاید،، یا لااقل بفهمد که کوتاه آمدی.... توقع اینکه ،، حتمن کسی که با تو نسبتی دارد،، با تو در «واکنش» نیست،، اگر صادقانه و منصفانه برخورد کردی،، صادقانه و منصف باهات برخورد بشه یا لااقل فهمیده بشی.... باوره تنهایی تفاوت بسیاری دارد،، با منزوی بودن یا «تنها ماندن».... کسی که برای رسیدن به آرمانها و کمالات خود،، «تنها بودن» را باور و انتخاب کند،،، از مخالفت،، جنگ،، تخریب،، انتقاد بیرحمانه، حتی تهمت،، نمی هراسد... «تاب آوری» در «تنهایی و تاریکی» بدون «ایمان و شناخت قوی » از خود عملا غیر ممکنه.... در انتخاب مقصد،،، ۱-خدا را در کنار خود احساس کن۲-منصف باش٣-کسی را به تاریکی نبر۴-ایجاد ترس نکن ۵-مخرب نباش۶-از سرزنش و تخریب برای هیچ کس استفاده نکن...... و همه این نیروها را برای عبور «تنهایی» از تاریکی،، بکار بگیر..... اگر مقصدت،، کمال خودت باشد ((یعنی خودت را بزرگ کنی نه دیگران را کوچک کنی که بزرگ بنظر بیای)) .. و در این راه ،، به عمدکرامت انسانی کسی را خدشه دار نکنی.... نیروئی غیرقابل تصور با تو خواهد بود بنام «تصمیم»... «ت ص م ی م»
جزئیات
کارگردان:
نویسنده:
مترجم:
ناشر چاپی:
شابک:
سال انتشار: 3 سال پیش