این نمایش درباره یار محمد و سه پسرش است که یکی از پسران او به نام شیرکو قصد دارد تا به سرزمین دیگری برود. آیین جوانمردی و فتوت، عبارت است از راستی و راستکاری، صداقت، اندیشه بد نداشتن، یاری و کمک به دیکران، رهایی یافتن از هوای نفس، پاکدامنی، وفا به عهد، بخشنده گی بر دوست و دشمن، آنچه که به خود میخواهی به دیگران باید خواست، نیکی به دیگران، بستن جان و دل در راه کسی که با تو مهربانی دارد، زبان را از گفتار بد باز داشتن، خویشتن را کمتر از مور دانستن، مراد نامرادان را برآوردن، گفتار را با کردار برابر داشتن، خشم خود را فرو خوردن، بی آزاربودن، دوری از خویشتن بینی، بردباری، نان دادن، دل را با زبان یکی داشتن، بستن چشم و گوش از چیزهای نادیدنی و نا شنیدنی، پارسایی داشتن، دوری کردن از مکر و تزویر، دوری از کین جویی و خودخواهی، تواضع داشتن، نرم گویی، راز دل به هرکس نگفتن، دوری از حسد ورشک ورزی، دوری از طمع، کوشش و عمل درکار، ریاضت کشیدن، دوری از شهوت و کج بینی و کج اندیشی، خود کام نبودن،مردمداری و مروت داشتن، سخی طبع بودن، مدارا کردن، دوری از لاف و اضافه گویی، داد خواهی کردن، مغرور نشدن، با ادب بودن، بد گویی نکردن، دوری از گناه و عصیان،هوا ی نفس را شکستن، قناعت داشتن، دینداری و خدا جویی، صبر و حوصله داشتن، شکر یزدان را به جای آوردن مهمان نوازی، احسان و کرم داشتن، در عشق صبر داشتن، و مانند اینها که همه آدمی را به کار آید و می توان آنها را سر مشق زندگی خویش قرار داد