خوب است بدانید: اساتیدی در ایران به توضیح کامل این موضوع پرداخته اند و جواب های منطقی و عقلانی محکمه پسندی ارایه داده اند واما چالش فکری! در مکتوبات اینگونه آمده است که خداوند انسان را از نفس واحده و در روز ازل آفریده است....خب آیا از خود پرسیده اید که از آن روز تا قبل تولد کجا بوده ایم؟............وانسان هایی که 2000سال پیش مرده اند وحتی کسانی که فردا خواند مرد کجا می روند؟ دوستان علم بسیار مورد احترام و تایید جوامع است.......اما باید پذیرفت علم همیشه و در هر زمان جوابی برای حل مشکل ندارد شاید برای رسیدن به جواب باید از زاویه دیگری به سوال نگریست.........(با این مثال:نمیتوانیم نقی کنیم و منکر شویم که هر چیزی را دایره حواس انسان قرار نمیگیرد { امواج تلفن همراه}نه می توانیم ببینیم-با گوش خود قادر به شنیدن سیگنال های تلفن نیستیم.....با حواس بویایی..چشایی...و لامسه هم قادر نیستیم .....آیا دلیلی بر نبود آن امواج میشود! انسان در زندگی آموزش هایی میبیند یاد میگیرد ....حال چه مسایل - و چه + وپس از مرگ تنها آنها را با خود به دنیای پس از مرگ منتقل میکند.......انسان حسود حسادت را میبرد.....انسان مهربان،مهر را می برد یک فوتبالیست .....آنجه از فوتبال میداند را با خود منتقل میکند......یک مکانیک هم فن کارش را ب علاوه خصوصیات رفتاری اش را به جهان دیگر منتقل میکند اما در مکتوبات بسیار از مرگ و زنده شدن صحبت شده حتی خواب هم به تعبیری نوعی مرگ است نتیجه: انسان ها نوعی رفت آمد دارند تا روزی که به تکامل مورد نظر الله برسند.......و تا آن روز(پایان دنیا)این آمدن رفتن ادامه دارد همان طور که تا کنون ادامه داشته .... عقلهای اولینش یاد نیست****هم ازین عقلش تحول کردنیست تا رهد زین عقل پر حرص و طلب****صد هزاران عقل بیند بوالعجب گر چو خفته گشت و شد ناسی ز پیش****کی گذارندش در آن نسیان خویش