زمانی جایی میخواندم که زندگی طلایی انسان از جایی آغاز میشود که طلا را فراموش کند......

ما بیش خواب ها، بی عرضه های ترسیده از سرعت دنیای مدرن نیستیم. اتفاقا عشق سرعت هایی هستیم که کلافه از لاک پشت مآبی دنیا از گاری بی بوق و صندلی اش پیاده شده ایم....

برای اینکه سوارکار خوبی باشید، لازم نیست حتما اسب بوده باشید!!!...

سال هفتاد و چهار پشت لب مان سبیل درآمده بود. همه هم سن ها را می گویم، چون دخترها هم آن زمان سبیل داشتند. رویای مان رفتن به دانشگاه بود. آنهایی که از آن بهشت برگشته بودند، حرفهایی می زدند که باورش سخت ...

در این قسمت به سراغ یکی از مباحث بحث برانگیز تاریخ پهلوی رفته و نمونه ای از آن را در قالب داستانی کوتاه با شما به اشتراک می گذاریم....

بهار هر سال من را دچار آلزایمری می کند که دردهای زمستانم را فراموش کنم. این خاصیت بهار است که سر همه را در برابر خودش به تعظیم فرود می آورد....

این که بیست نفر آدم قد و نیم قد با علائق و سلائق مختلف زیستی، بتوانند یک ماه دور هم زندگی مسالمت آمیز داشته باشند و کارشان به قهر و دعوا نکشد، فقط در تجربیات و خاطرات دهه شصت آدم ها پیدا میشود....

اگر هرکس توی مغزش یک والت دیزنی برای کودکی اش داشته باشد، والت دیزنی من پیاده روهای ماجرادار شیراز است....