همه مون دوست داریم شنیده بشیم، و قبل از اینکه تصمیم بگیریم به صحبت کردن درباره یه موضوعی که باید به یکی بگیم یه مذاکره درونی درست میکنیم و به دنبال اون یک قضاوت درونی که باعث میشه یه انتضاری از شنونده در ما ایجاد بشه که در ادامه صحبت ها اونچه که انتظارش رو داریم به ما تحویل بده، و اگر اون انتظار برآورده نشه میگیم ما رو نشنیدن یا اصلا نفهمیدن که ما چی گفتیم، به نظرم گاهی باید حرفت رو بزنی بدون هیچ انتظاری همیشه یه گوشی پیدا میشه که بتونه بشنوه چی میگی ? اینم بگم هر پیامی صاحبی دارد و صاحب پیامی هر کس نیست ?

موضوع جالبیه