شرق آفریقا یکی از بزرگنرین بازار های مصرفی جهان را با 400 میلیون جمعیت در خود جای داده است. لذا ارزش فکر کردن و سرمایه گذاری برای فروش محصولات تولیدی ایران را دارد.اما به دلیل سیاست های غلط تجاری و عدم مدیریت مناسب ، این بازار در اختیار بازرگانان هند و تا حدودی چین قرار گرفته است. در حالیکه مردم این منطقه بشدت با هر دوی این کشور ها مشکل دارند. در سالهای اخیر چینی ها با یورش به این کشورها و با اعزام کارگران ساده مشکلات بیکاری مزمن در این منطقه افزایش دادند. که با عکس العمل عمومی ناچار به ترک محل شدند. و هندی ها ، بعنوان مزدوران استعمارگر پیر انگلیس بلاهای زیادی بر سر مردم شرق افریقا آورده اند. لذا نفرتی تاریخی مانع از روابط حسنه بین تجار هندی و مردم این کشور می شود.بر عکس با حضور دو اقلیت ایرانی یعنی شیرازی ها با حدود نه قرن و بلوچ ها قریب به چهار قرن در تانزانیا و رفتار بردارانه دوستانه با بومیان این کشور ، اکنون جزو محترم ترین مهاجران قدیمی و همشهریان امروزی بدل شده اند.این موجب بوجود آمدن یک جایگاه اجتماعی معتبر در این کشور شوند. و زمینه ساز امکان تبادل تجاری با ارزش چند میلیارد دلار بین تجار ایرانی و تانزانیایی گردد. ما با انتقال کارخانه ها و کارگاه های تولیدی به این کشور قصد داریم تا حدود 15 تا 30 درصد نیاز های بیست کشور شرق آفریقا را تامین نماییم. و این امکان وجود دارد . که سهم مهمی از هفتاد درصد باقی مانده نیاز ها را از طریق ساماندهی صادرات در اختیار بگیریم.البته مشکلات و موانعی سر راه این کار وجود دارد. از جمله_ عدم امکان تبادلات مالی_ عدم امکان اعتماد به تجار بومی، بدون هماهنگ کننده بانکی ، همین دلایل مسیر تبادل و تجارت را سخت و پر ریسک نموده و مشکل ساخته است.از طرف دیگر این کشورها دارای منابع سرشار طبیعی و معدنی هستند . که می تواند بخش مهمی از نیازهای کشور به محصولات کشاورزی ، میوه های گرمسیری ، گوشت ، قهوه و چا