در «مرگ در ونیز» توماس مان، شهر مهآلود ونیز فقط یک پسزمینه نیست؛ آینهایست که تبِ پنهان و اشتیاق فروخوردهی گوستاو آشنباخ را در خود تکثیر میکند. این اپیزود سفریست به درون ذهن نویسندهای که در آستانه فروپاشی، زیبایی را تا مرز تباهی دنبال میکند؛ جایی که میل، هنر، انحطاط و وسوسه در هم تنیده میشوند و شهر، همانقدر که میدرخشد، میپوسد.
در این اپیزود از ریشههای فلسفی و روانشناختی این اثر میگوییم؛ از نسبت زیبایی با مرگ، از فروپاشی وقار در برابر وسوسه، و از پرسشی که توماس مان در دل روایتش میکارد: آیا زیبایی میتواند انسان را نجات دهد، یا درست بر لبهی نابودی ما را مینشاند؟
معرفی کتاب: مرگ در ونیز اثر توماس مان
موسیقیهای استفاده شده:
Gustav Mahler - Symphony No.5 In N Sharp Minor: Adagietto
Max Richter - The Leftovers
Ludovico Einaudi - Experience
Jóhann Jóhannsson - Flight From The City
اولین نفر کامنت بزار
سرخ و سیاه | ا...
در این اپیزود به رمان ...
در تاریکی یک تونل، تنه...
آشر؛ ...
رنج و بیعدالتی
اپیزود دهم: داستان دشمنان...
شیطان و حقیقت
اپیزود نهم: مرشد...
آیا مرگ تنها پ...
اپیزود هفتم: “...
در این اپیزود، سفری در تاریکیهای ذهن انسان آغا...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است