استاندارد شماره 36 حسابداری - ابزارهای مالی: ارائه

این اپیزود به مرور استاندارد حسابداری شماره ۳۶ ایران با عنوان «ابزارهای مالی: ارائه» می‌پردازد. هدف اصلی این استاندارد تعیین نحوه طبقه‌بندی ابزارهای مالی در صورت‌های مالی شرکت‌ها است. استاندارد فوق، معیارهای اساسی برای تمایز قائل شدن بین بدهی مالی (Financial Liability) و حقوق مالکانه (Equity) را تشریح می‌کند، زیرا این تمایز تأثیر حیاتی بر سود خالص، هزینه‌های مالی، و نسبت‌های مالی شرکت دارد. این استاندارد توضیح می‌دهد که ماهیت قراردادی ابزار، نه نام آن، تعیین‌کننده طبقه‌بندی است، و وجود تعهد قراردادی برای تحویل نقد مهم‌ترین عامل در شناسایی بدهی است. همچنین، متن به موضوعات پیچیده‌ای مانند نحوه حسابداری ابزارهای مالی مرکب (مانند اوراق قرضه قابل تبدیل به سهام) و شرایط مجاز برای تهاتر (Offsetting) دارایی‌ها و بدهی‌های مالی می‌پردازد. در نهایت، استاندارد ۳۶ تأکید دارد که سود پرداختی به بدهی‌ها هزینه مالی محسوب می‌شود، در حالی که سود پرداختی به حقوق مالکانه توزیع سود و کسر مستقیم از حقوق صاحبان سهام است.

لینک اینستاگرام

لینک سایت