ما کلید انداختیم و وارد خانه‌مان شدیم، اما دیدیم قبلاً وارد شده‌ایم. دیدیم قبلاً کفش‌مان را کنده‌ایم و لباس‌مان را درآورده‌ایم ، و گوشه‌ای رها کرده‌ایم. دیدیم هول‌هولکی چای دم کرده‌ایم ، و تلویزیون روشن کرده‌ایم و پای برنامه‌ی بی‌مزه‌ای نشسته‌ایم ، و، بی‌توجه به آن، روزنامه‌ای ورق زده‌ایم و جدولش را نیمه‌کاره حل کرده‌ایم. دیدیم نشسته‌ایم و گوش سپرده‌ایم به صدای یخچال که تیزتر از همیشه به گوش می‌رسیده. دیدیم قبلاً به این فکر کرده‌ایم امشب خبری از دعوای زن و شوهر طبقه‌ی بالا نیست. دیدیم یکی‌مان شروع کرده است به مسواک زدن و دیگری به ور رفتن با نخ دندان بسنده کرده. دیدیم پیش‌تر یکی‌مان رفته است بخوابد و آن‌یکی تا دم صبح دراز کشیده روی کاناپه و مشغول خواندن جلد دوم «جنگ و صلح» شده است، بی‌آن‌که چیزی از آن سر در بیاورد، از بس فکرش مغشوش بوده. ما همه‌ی این‌ها را دیدیم و بی‌آن‌که کفش‌مان را بکنیم، لباس‌مان را دربیاوریم، یا مشغول مسواک و نخ دندان و جلد دوم «جنگ و صلح» بشویم، از خانه بیرون آمدیم، در را قفل کردیم، و به راه خود رفتیم .