استاندارد شماره ۱۷ - دارایی‌های نامشهود

در این اپیزود استاندارد حسابداری شماره ۱۷  با تمرکز بر دارایی‌های نامشهود، تجدیدنظر شده در سال ۱۳۸۶ (هجری شمسی) تشریح می‌شود. این استاندارد شامل بخش‌هایی مانند پیشگفتار، هدف، دامنه کاربرد، تعاریف، ویژگی‌های دارایی نامشهود و معیارهای شناخت و اندازه‌گیری اولیه آن است. همچنین راه‌های تحصیل دارایی‌های نامشهود از طریق تحصیل جداگانه، ترکیب تجاری و ایجاد داخلی در واحد تجاری را شرح می‌دهد. بخش‌های بعدی به موضوعات مهمی چون عمر مفید دارایی (معین یا نامعین)، روش‌های استهلاک و شرایط کاهش ارزش و برکناری و واگذاری دارایی‌های نامشهود اختصاص دارد، که همگی چارچوب‌های حسابداری برای این نوع دارایی‌ها را مشخص می‌کنند.