رادیو آغوش اپیزود شانزدهم: جهان کوچک من

دنیا کارخونه برآورده کردن آرزو ها نیست...

راستی خیلی دلم تنگ شده برات...

باید بجنگی تا خودت از اینجا بکشی بیرون و بالا...

طوفان... طوفان... طوفان... اسمت گذاشته بودم، چون خیلی دلبرونه بود بد دل آدم میبری...

هنوزم میشه بخشید همو......

گوش جان میسپاریم به صدای شما مخاطبان عزیز...

میدونی خوبه آدم به تور آدمای خوش قول بیوفته،خوش قول بود خیلی......

شاید که باد عطر تن او را از لای در به بستر من ریزد از روی برگ های گل زنبق آواز های گمشده برخیزد...

گاهی برای خنده دلم تنگ می شود گاهی دلم تراشه ای از سنگ می شود...