حسابداری دارایی ثابت (قسمت اول)

حد نصاب معاملات معاملات کوچک: معاملاتی که مبلغ معامله تا سقف مبلغ سیصد و بیست و هشت میلیون (328.000.000) ریال باشد. معاملات متوسط: معاملاتی که مبلغ معامله بیش از سقف معاملات کوچک بوده و از مبلغ سه میلیارد و دویست و هشتاد میلیون (3.280.000.000) ریال تجاوز نکند. معاملات بزرگ: معاملاتی که مبلغ برآورد اولیه آنها بیش از مبلغ سه میلیارد و دویست و هشتاد میلیون (3.280.000.000) ریال باشد. ارتباط دارایی ثابت با حد نصاب معاملات بر اساس ماده 12، ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﻳﻚ داراﻳﻲ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻳﺎ ایجاد ﺷﺪه ﻛﻤﺘﺮ از ده درﺻﺪ ﺣﺪ ﻧﺼﺎب ﻣﻌﺎﻣﻼت ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮﮔﺰاری ﻣﻨﺎﻗﺼﺎت در آن ﺳﺎل ﺑﺎﺷﺪ، در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻳﺎ ایجاد ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻬﻼک ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد. انواع دارایی ثابت دارايي‌هاي مشهود: دارایی‌های که موجودیت عینی داشته و عملیاتی نیز می‌باشند .عمر آن‌ها بیشتر از یکسال است و در عملیات جاری شرکت از آن‌ها استفاده می‌شود. از قبیل زمین، ساختمان، ماشین آلات كه در به سه دسته (1) دارایی‌های استهلاک پذیر (2) دارایی‌های استهلاک ناپذیر  و (3) دارایی‌های نقصان پذیر طبقه بندی می‌شوند. دارايي‌هاي نامشهود: دارایی‌های غیرجاری که موجودیت عینی ندارند و در عملیات جاری واحد تجاری به کار می‌روند از جمله حق اختراع، حق چاپ، سر قفلی (حق کسب و کار)، حق برندینگ، فرانشیز، حق استفاده از نرم افزار استهلاک: به معنی فرسوده شدن. مثلا گوشی همراهی که روز اول با قیمت خاصی خریداری می‌شود و بعد از چند ماه طبیعتا دارای استهلاک بوده و با قیمت کمتری از شما خریداری می‌شود. در حسابداری برای رعایت اصل تطابق و اصل تحقق باید این دسته از هزینه‌ها شناسایی شود. انواع روش‌ها برای محاسبه استهلاک بهای تمام شده دارایی: وقتی کالایی را یک میلیون تومان خریداری می‌کنید ( فارغ از اینکه در حال حاضر چقدر ارزش دارد) استهلاک آن را هم به شیوه‌ی بهای تمام شده و میزان عمر مفید آن محاسبه كرده تا به وضعیت اسقاط برسد. تجدید ارزیابی: بعد از هر دوره زمانی که معمولا یکساله درنظر گرفته می‌شود، تمام دارایی های مربوط به یک طبقه را تجدید ارزیابی می‌کنید. فروش دارایی ثابت معمولا فروش زمانی اتفاق می‌افتد که عمر مفید دارایی هنوز به پایان نرسیده است. عمر مفید برآوردی از یک ساختمان، دستگاه، ماشین یا هرگونه دارایی استهلاک پذیر است که در نظر می‌گیریم این دستگاه تا چه مدتی به شکل بهینه کار می‌کند. شناسایی عمر را ما به شکل مستقیم انجام نداده و بر اساس جدول ماده 149 مالیات های مستقیم محاسبه مي‌شود: آن قسمت از دارایی‌های استهلاک‌پذیر که بر اثر به‌کارگیری یا گذشت زمان یا سایر عوامل و بدون توجه به تغییر قیمت‌ها ارزش آن تقلیل می‌یابد و نيز هزینه‌های تأسیس، قابل استهلاک بوده و هزینه استهلاک آنها جزء هزینه‌های قابل قبول مالیاتی تلقی می‌شود. مقررات مربوط به استهلاک‌های دارایی‌های استهلاك پذیر شامل جداول استهلاک و چگونگی اجرای آن با رعایت استانداردهای حسابداری توسط سازمان امور مالیاتی کشور تهیه و ظرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب این قانون به‌تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌رسد. بهای تمام شده بهای تمام شده کالا فروش رفته، هزینه های مستقیم مربوط به تولید کالاهای فروخته شده توسط یک شرکت است. این مقدار شامل هزینه مواد مصرفی در تولید کالا در کنار هزینه های مستقیم نیروی کار مورد استفاده در تولید آن کالا است. هزینه های غیرمستقیم مثل هزینه های توزیع و فروش در نظر گرفته نمی‌شوند. همچنین به آن "ارزش منصفانه" نیز گفته می‌شود. هزینه تاسیس كه به آن هزینه‌‎های قبل از بهره برداری نیز گفته می‌شود. ارزش دفتری هر کالایی که خریداری می‌شود استهلاک آن به شکل سالانه محاسبه و در ترازنامه به شکل عامل کاهنده ثبت می‌شود. مبلغ استهلاکي که از ارزش دارایی کسر شود به عنوان ارزش دفتری یاد می‌شود. تعمیر اساسی وقتی دارایی مثل یک ماشین تولید داشته باشيد كه نیاز به تعمیر دارد، هزینه‌ای را به عنوان هزینه‌ی تعمیرات ثبت می‌کنید. اما زمانی که محصول نیاز به تغییرات دارد طبیعتا هزینه‌ی زیادتری را برای این موضوع پرداخت می‌کنید. همچنین زمانی که یک قطعه‌ای را به آن اضافه می‌کنید و بهای زیادی دارد جزء تعمیرات اساسی محسوب می‌شود. تاریخ شروع بهره برداری به محض خریداری دستگاه یا حتی زمانی که در مرحله‌ی تست می‌باشد، محاسبه استهلاك نبايد صورت پذيرد. شما پس از استفاده از دارایی‌ها باید استهلاک را محاسبه نمایید.