روزنهای در تاریکی
ـ پس، روزگار، این رقصِ ابدیِ زمان، در وجودِ من نیز جاری است. «امروز» من، تداومی است از دیروز، و بذری است برایِ فردایی که هنوز نرسیده. و این چرخه، پیوسته ادامه دارد؛ چرا که روزگار، چیزی نیست مگر همین «لحظهیِ حال» که مدام در حالِ گذار است، اندکی دیروز را در بر میگیرد، و به سویِ فردایی نامعلوم گام برمیدارد......»
mehrdad
3 ماه پیش🙏🙏✋✋👍👍
پادکست سبز بمان
اپیزود سوم: تئوری درو...
پادکست سبز بمان
سبز می مانیم به بهانه یکی شدنمان
نویسنده:...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است