فردا نوشته ی صادق هدایت

وقت بخیر ببخشید میخوام یک انتقاد بکنم شما موقع خوانش خیلی صداتون رو میکشید و نفس نفس میزنید یه جورایی آدم وقتی میشنوه طولانی مدت عصبی میشه لطفا یکم روان تر بخونید و نفسهای آرام تر بکشید یه جورایی انگار عجله دارین یا استرس دارین دارین کتاب میخونید اصلا آرامش ندارین و اون استرس توی صداتون رو منتقل میکنید به شنونده مخصوصا این داستان بیشتر صدای لرزش و نفسهای ناآروم شما شنیده میشه من این داستان رو با دوستم میشنوم ایشون هم همین نظر منو دارن بلکه بیشتر صداتون اذیتش کرد ایشونم میگن انگار شما حالتون خوب نیست و انگار مجبور هستین این داستان رو بخونید تا زودتر تمام بشه