هدایت به باور کارشناسان شاخص ترین چهره ادب پارسی در عرصه داستان نویسی است. او نه تنها داستان هایی ماندگار به یادگار نهاد، بلکه با پژوهش در فرهنگ عامه، ترجمه آثار کافکا و نگاشتن شرحی بر رباعیات خیام، تاثیری سترگ بر جامعه گذاشت. نگاه ویژه هدایت به زندگی در مرزی باریک میان اگزیستانسیالیسم و نیهیلیسم شکل می گیرد. او از یکسو وامدار فرانتس کافکا، ژان پل سارتر و آلبر کامو است و از دیگر سو مرهون عقاید آرتور شوپنهاور فیلسوف آلمانی.