این شعر زندگی‌نامه‌ی خود فروغ است که در آن حوادث تاریخی حالتی اساطیری، مه‌آلود و مبهم پیدا کرده‌اند. زیرا شاعر نه تنها از احساسات خود حرف می‌زند که دارد ادراک خود را با مخاطب درمیان می‌گذارد.