در این اپیزود با یک سناریوی واقعی (سهمیه کارت ۳۰هزار دلار و نیاز به واردات ۵۰۰هزار دلاری) قدمبهقدم راهحل «پیمانکاری واردات» را باز میکنیم: استفاده از شرکتهای دارای سهمیه که صفر تا صد خرید، حمل، ترخیص و فروش را بهصورت قانونی انجام میدهند. همچنین چارچوبهای مالیاتی (ارزشافزوده و مالیات عملکرد)، زمانبندی و ریسکهای «رفع تعهد» در واردات و صادرات را شفاف میکنیم.
نکات کلیدی:
- پیمانکاری واردات: واگذاری عملیات به شرکتهای تخصصیِ دارای سهمیه؛ کاملاً قانونی و مرسوم.
- مالیاتها:
- ارزشافزوده از فروش دریافت و به دارایی پرداخت میشود (فارغ از سود/زیان).
- مالیات عملکرد ≈ ۲۵٪ از سود.
- نمونههای عددی: برای واردات ۱۰۰هزار دلار—تقریبیِ ۱۴۰۴ حدود ۲۰۰میلیون تومان، و در ۱۴۰۳ حدود ۴۰۰–۴۲۰میلیون تومان (بسته به ممیز و اسناد).
- رفع تعهد وارداتی: ۶ ماه از تاریخ تامین ارز + تا ۱ ماه تمدید (کارت تولیدی تا ۹ ماه). عدم خروج کالا حتی «۸ ماه و یک روز» → جریمه فاصله ارز ترجیحی تا بازار. کسر تخلیه هم جریمه دارد (کمبود وزنی/تعدادی).
- تمدید کارت بازرگانی: نیاز به مفاصاحساب مالیاتی و عدم بدهی گمرکی/ماده ۷؛ معمولاً یکساله (تولیدیها ۵ساله).
- رفع تعهد صادراتی: الزام بازگشت ارز در سامانه مبادلات/واردات در قبال صادرات؛ مهلت تقریباً ۳–۴ ماه؛ درصد الزام بازگشت (اکنون ~۷۰٪).
اعداد فوق تقریبیاند و به ممیز، اسناد و نرخها بستگی دارند.