• 5 ماه پیش

  • 1

  • 02:10

شمارۀ 3 - غزلی از محمد سلمانی

پانصد غزل-بخش پنجم
0
توضیحات

اختر تابندۀ کیهان من چشمان توست


آسمان آبی عرفان من چشمان توست

اختر تابندۀ کیهان من چشمان توست

در حضور چشم هایت عشق معنا می‌شود

اولین درس دبیرستان من چشمان توست

در بیابانی که خورشیدش قیامت می کند

سایه‌بان ظهر تابستان من چشمان توست

در غزل وقتی که از آیینه صحبت می‌شود

بی گمان انگیزۀ پنهان من چشمان توست

من پر از هیچم پر از کفرم پر از شرکم، ولی

نقطه های روشن ایمان من چشمان توست

در شبستانی که صد سودابه حیران من اند

جام راز آلودۀ چشمان من، چشمان توست

باز می پرسی که دردت چیست؟ بنشین گوش کن!

درد من، این درد بی درمان من چشمان توست!

 

 


با صدای
دسته بندی‌ها

رده سنی
محتوای تمیز
shenoto-ads
shenoto-ads