کافکا در کرانه

این رمان داستان دو شخصیت را به‌صورت موازی روایت می‌کند؛ دو شخصیتی که هرگز همدیگر را نمی‌بینند ولی مکمل هم‌اند. درون‌مایه‌ی اصلی رمان موراکامی زندگی است؛ او در واقع با پیش بردن موازی این دو داستان و کمک گرفتن از فرهنگ ژاپن و عناصر غیرمعمول فضایی خلق می‌کند که خواننده را به فکر کردن در مورد زندگی وا‌می‌دارد. این رمان برنده جایزه بهترین داستان فانتزی جهان در سال ۲۰۰۶ و موراکامی برنده «جایزهٔ کافکا» در سال ۲۰۰۶ نیز بوده است.