در ستایش آهستگی۱(In praise of slowness 1)

اگه شما بخواید یه آدمِ فرهیخته و روشن ضمیر رو تخیل کنید،حتما پیری عصا بدست و با ریش های بلند و سفید که به آرامی حرف میزنه،به آرامی راه میره و امورات خودش رو با آهستگی انجام میده رو تصور میکنید.یعنی پختگی رو با آهستگی عجین میدونیم.قراره توی این اپیزود در مورد این آهستگی بیشتر حرف بزنیم.البته با استفاده از ادبیات کلاسیک فارسی

نویسنده و گوینده:محمدمسعود رمضانی/موسیقی:شهراد مینوتن/خوشنویس:حمیدرضا توکلی/کاور آرت:سیدمهدی قاسم زاده