گاهی اوقات آدما از هم دور میشن و این دوری هر ثانیه و ساعتش پر از درد و دل تنگی و یک دنیا حرف نگفته اس ما انسان ها عجیبیم فراموش کاریم روز های اول گرم این احساسیم و بعد کم کم حرفامون فراموش میکنیم اما چقدر قشنگ بود دنیا اگر از هم جدامون نمیکرد همینجوریش با مرگ جدا میشیم الان در هر خانواده ای در کم ترین حالت ممکن یک نفر خارج از مرز های خانواده زندگی میکنه و این یعنی یک حلقه از این ارتباط باز شده و تنها داره دوره خودش میچرخه بیاید با هم برای دنیایی به دور از اندوه جدایی آرزو کنیم برای دنیایی آروم که مجبورمون نکنه فاصله رو تحمل کنیم