شهریار | آذربایجان

▨ نام شعر: آذربایجان

▨ شاعر: استاد شهریار

▨ با صدای: استاد شهریار

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 پر می‌زند مرغ ِ دلم با یاد آذربایجان

 خوش‌باد وقت ِ مردم ِ آزاد آذربایجان

 دیری‌ست دور از دامن ِ مهرش مرا افسرده دل

 باز ای عزیزان زنده­ام با یاد آذربایجان

آزادی ایران ز تو، آبادی ایران ز تو

آزاد باش ای خطّه­ی آباد آذربایجان

تا باشد آذربایجان، پیوند ِایران است و بس

این گفت با صوتی رسا؛ فریاد ِ آذربایجان

 در بیستون ِ انقلاب، از شور ِ شیرین ِ وطن

 بس تیشه بر سر کوفته، فرهاد ِ آذربایجان

 در مکتب ِ عشق ِ وطن، جان‌باختن آموخته

 یارب که بودست از ازل استاد آذربایجان؟

شمشاد ِ ری را تا بُوَد آزادی از جلاد ِ دی

در خاک و خون غلتیده بس شمشاد آذربایجان

آوخ که نیرنگ ِعدو، با دست ِ ناپاک ِ خودی

بگسیخت طوق ِ طاعت از اکراد آذربایجان

اشک ارومی بین که با، خون دل سلماس و خوی

دریا شد و برمی‌کَنَد بنیاد ِآذربایجان

 ضحاکیان ِمرکزی بیرون برند از حد ستم

 تا سر برآرد کاوه‌ی حداد ِآذربایجان

 خون شد دل ِ آزادگان یارب پس از چندین ستم

کام ستمگر می‌دهی؛ یا داد ِ آذربایجان؟

 جان داده آذربایجان امداد ِ ایران را و، نیست

 ایران‌مداران را سَر ِ امداد ِآذربایجان

تا چند در هر بوم و بر آواره‌اید و دربه‌در

دستی به هم ای نامور اولاد آذربایجان

از آتش ِ پاشیدگی تا چند خاکسترنشین

آباد باید خانه‌ی بر باد ِ آذربایجان

بر زخم آذرباییان هان شهریارا مرهمی

 تا شاد گردانی دل ِ ناشاد ِ آذربایجان

▨

 سیّد محمّدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار