شرم می‌دارم ز روی گلعذارت

هربار بیشتر از قبل ، تسلط و توانایی ت تو بهترین انتخاب و بهترین اجرا رو اثبات می کنی شریان جان

درد دلم سنگین شده مثل دماوند ای گل! بیا این دردها را مختصر کن من سال ها با روزگارم خو گرفتم اما تو با مهرخودت، غم را بدر کن سنگ صبورم باش در فصل خزانم این بار در عشق من بی دل، خطر کن با عشق خود؛ ای وصله ی جورِدل من! انگیزه ی این زندگی را، بیشتر کن با من بمان در این غریبستان دلها روز و شبم را از خودت، لبریزتر کن درمان درد قلب زارم، دیدن توست! از نسخه ی دوری خود جانا، حذرکن🙏🏻