خوانش و شرحِ غزلِ شماره‌ی 2 دیوانِ حافظ

خوانش، شرح و برگردان به نثرِ ساده‌ی پارسی از غزل:اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْهاکه عشق آسان نِمود اوّل ولی افتاد مشکل‌ها ...

اِی یوسفِ خوش‌نام ما، خوش می‌روی بر بامِ ماای دَرشکسته جامِ ما، ای بردَریده دامِ ما،ای نورِ ما، ای سورِ ما، ای دولتِ منصورِ ما،جوشی بِنِه در شورِ ما؛ تا مِی شَوَد انگورِ ماای دلبر و مقصودِ ما، ای قبله...

ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها؟زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفازان سوی او چندان کرم زین سو خلاف و بیش و کمزان سوی او چندان نعم زین سوی تو چندین خطازین سوی تو چندین حسد چندین خیال و ظن...

ای طایِرانِ قُدْسْ را عشقَت فُزوده بال‌ها،در حلقهٔ سودایِ تو روحانیانْ را حال‌ها،در «لا اُحِبُّ الْآفِلین»، پاکی ز صورت‌ها، یَقین؛در دیده‌های غیب‌بین، هر دَم زِ تو تِمثال‌ها.افلاکْ از تو سرنگون، خاک ا...