توضیحات
در این قسمت به سراغ مسئلهی آب میرویم. دربارهی این واقعیت صحبت میکنیم که ایران سرزمینی است خشک و وضعیت منابع آب تقریباً تمام ایران بحرانی و فوقبحرانی است. سپس میپرسیم چگونه میتوان این بحران را مدیریت کرد؟
گوینده: لیلا خسروی
نویسنده: سهیل رضانژاد
صداگذاری: سهیل رضانژاد
تهیهکننده: گروه راشگو
عکس از امیر متینپور
موسیقی از Salmon Like The Fish از آلبوم Music for the Sleepy Traveler قطعۀ Glacier
میهمان این قسمت: مهدی علوی
بازیگران تئاتر رادیویی
صونا آقابابایی (چانی سیهایا کینز)
کاوه فرجادمنش (راوی)
احمد هاشمی (بارُن ولادیمیر هارکونن)
میلاد قبادی (پل آتریدیس)
سهیل رضانژاد (هالک گرنی)
برای تهیهی این قسمت از منابع زیر استفاده کردیم:
Kendall, Diana. 2006. Sociology in Our Times: The Essentials. 5th ed. Belmont, CA: Wadsworth.
Patricia Wouters; Victor Dukhovny; Andrew Allan (2004). Implementing Integrated Water Resources Management in Central Asia.
https://www.weforum.org/our-impact/closing-the-water-gap/
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/drinking-water
https://baheyeldin.com/literature/arabic-and-islamic-themes-in-frank-herberts-dune.html
اسماعیل محمدجانی و نازنین یزدانیان (1393). تحلیل وضعیت بحران آب در کشور و الزامات مدیریت آن.
فرهاد خسروانی و دیگران (1392). راهکارهاي سازهاي و غیرسازهاي در مدیریت منابع آب در بخش کشاورزي.
روایتی تلخ از کودکان قربانی تمساح در سیستان و بلوچستان/ ماجرای حوا که مورد حمله گاندو قرار گرفت:
https://www.donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-3768414
زینب رحیمی. پسماند خطرناک «کارخانههای روی» زنجان چه میشود؟ نارضایتی مردم محلی از مدیریت پسماند روی زنجان (فیلم). عصر ایران. 18 آبان 1400:
https://www.asriran.com/003PCt
یکی دیگر از منابع خوب برای اطلاعات بیشتر دربارۀ آب، وبگاه آبنیوز است. متاسفانه ما کمی دیر با این وبگاه آشنا شدیم، اما حتما پیشنهاد میکنیم که شما از مطالب و کارهای آبنیوزیها بهره ببرید.
http://aabnews.org/
نمایش رادیویی این قسمت برگرفته از رمان تلماسه، نوشتهی فرانک هربرت است و از ترجمهی سید مهیار فروتنفر برای تهیه نمایشنامه بهرهی فراوان گرفته شده. در تهیۀ این پادکست صرفاً از نرمافزارهای متنباز استفاده شده است. موسیقی تیتراژ و عکسهای این پادکست تحت مجوز مشترکات خلاقانه (Creative Commons) هستند.
گروه راشگو اعتقاد دارد که میتوان با بهاشتراکگذاری خلاقیت، دنیایی هر چند کوچک اما عاری از مبادلات پولی خلق کرد، فضایی که میتوان در آن به روابط بهراستی انسانی بازگشت.