واقعیت اینه که اگر در کودکی ما روابط سالم و محبت آمیزی با والدینمون نداشته باشیم در بزرگسالی و بلوغ به دنبال روابطی می گردیم که ویژگی های آسیب زننده والدینمون در
طرف مقابل وجود داشته باشه چون این ویژگی ها برای ناخودآگاه ما آشناست .
حتی تا روزی هم که ازش جدا شدم همش نگران بودم که از دستش بدم و برای همین که از دستش ندم هرکاری از دستم برمیومد براش انجام می دادم
همه کارای دوران کودکیم تکرار می کردم، کار زیاد، خوب بودن، چیزی برای خودم نخواستن، و انجام کارایی که مسئولیتش به عهده دیگران بود
.چون از خودگذشتگی همیشه بخشی از زندگی من بوده نمیتونستم تصور کنم که اگه کسی رو نداشته باشم که بهش کمک کنم چه حالی پیدا می کنم .
الان با کسی تو ارتباط نیستم ، چون می دونم که هنوز بیمارتر از اونم که بتونم با کسی وارد یه رابطه سالم بشم و اگه کسی رو برای زندگی م انتخاب کنم مردی میشه در حد گری
اینجوری برای اولین بار تو زندگیم اولویتم خودم شدم می خوام دیگه سعی نکنم که کسی رو تغییر بدم .
اولین نفر کامنت بزار
چرا زنانی که توی رابطه با تمام وجود عشق می ورزن...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است