پدرم یک قوطی پر از نوار داشت؛ هر روز یکی از نوارهایش را درمیآورد، روی صندلیاش جلوی ضبط مینشست و صدای آهنگش در خانه میپیچید.
با دوستانم در مهمانی مشاعره میکردیم. همه از حافظ و سعدی میخواندند اما من همیشه شنونده بودم.
پسرخالهام همه جا آهنگ گوش میداد؛ در مهمانی، در ماشین، در خیابان. آن روزها هروقت با او حرف میزدیم به جای جواب دادن، یک ترانه از خوانندهای معروف تحویلمان میداد.
در این قسمت با اعضای آکادمی میانسالان و سالمندان رنگنکمان سپید همراه میشویم که درمورد نقش شعر و ترانه در زندگیشان صحبت میکنند. همکاران این قسمت: مهتاب نفیسی، دلآرام طغرایی و سارا موسویون
اولین نفر کامنت بزار
نزدیک عید ک...
این قسمت به...
مدرسه پر است از خاطرات تلخ و شیرین، پر است از ب...
تابستان برا...
به مناسبت ه...
به مناسبت ه...
خانه تکانی ...
این قسمت نمایش صوتی «م...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است