من زِ مردان ناامیدم، بیگمان
کاوهی آیندهی ایران زن است
...
اولین نفر کامنت بزار
پرندهای نیست، درخت میخوانَد.
برو ماه، ماه، ماه!
صدای پای اسب میآید.
مرا از این خانه به باغ بِبَر...
چه چیزها که این دیواره...
و بالهایت را خاک و باد به بازی گرفتهاند.
حالا چه چیز باید چاره کند وهمی را که در هواست؟<...
نزدیک شو اگرچه نگاهت ممنوع است…
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است