و میخواستم پناهگاه همیشه استوار تو باشم تا هرگز احساس بیپناهی نکنی.
چرا که به تجربه دریافته بودم بیپناهی، چه اندوه عمیق و جانکاهی با خود به همراه دارد...
اولین نفر کامنت بزار
منندانستمازاولکهتوبیمهر و وفایی
عه...
او قند روز های تلخ من است.
یک گوشه از قلبم فقط برای تو باقی ماند...
دوستش داشته باشید قبل از انکه دیر شود.
زیبایی..
پاییز..
بعضی وقت ها..
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است