سعدی در انواع سخن، استاد است. غزل، قصیده، مثنوی، حکایت منثور، قطعه، رباعی، ترجیع‌بند و ... . سعدی در آثارش از زبانی ساده و بی‌پیرایه، درست مثل زبان مردم کوچه و بازار استفاده می‌کند. زبانش ساده و بی‌پیرایه است اما آراسته به انواع آرایه‌ها و زیبایی‌هاست.

در میان استادان سخن پارسی، کم‌تر کسی چون شیخ اجل، نظم و نثرش هم‌پایه، هم‌تراز و در بالاترین سطح فصاحت و بلاغت است.