وقتی بادهای بحران میوزند، این ادبیات و موسیقی و فلسفه و به معنای کلی «هنر» است که بادبان میشود برای به مقصد رسیدن انسان.
اما هنرمند نمیتواند محدود به محیط کوچک اطرافش باشد، که سعدی گفت: «به قدر هنر جُست باید محل» هنرمند باید که از مرزها فراتر برود و روابط جهانی داشته باشد. در اپیزود هفتم از پادکست فرامرز، سعید خاورنژاد از این دغدغۀ بزرگش میگوید و اینکه چطور توانسته در حوزۀ اقتصاد هنر، روابط بینالمللی برقرار کند. او بنیانگذار انستیتویی است که به هنرمندان و استعدادهای خلاق کشورهای مختلف، ازجمله کشور خودمان، کمک میکند تعاملات بینالمللی داشته باشند. با هم میشنویم.
اولین نفر کامنت بزار
«اگر در این نقطه هستم، بر شانه غولها ایستادها...
نوآوریهای ساده اما کمکاربرد، روش مهدی اشراقی ...
اولین مسا...
صبوری، حلال مشکلات است. این را پیمان حاجحسینی ...
«میخوام بشم آدیداس ایران.»
پیمان حاجحسی...
توی اپیزود صفر، اولین ...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است