آن عماد تکیه و امید ایرانشهر، / شیر مرد عرصه ناوردهای هول، / گرد گنداومند. / پور زال زر ، جهان پهلو / آن خداوند و سوار رخش بی مانند، / آنکه نامش، چون همآوردی طلب می کرد، / در به چار ارکان میدانهای عالم لرزه می افکند،

آنکه هرگز کس نبودش مرد در ناورد، / آن زبردست دلاور، پیر شیر افکن، / آنکه بر رخشش تو گفتی کوه بر کوه است در میدان، / بیشه ای شیرست در جوشن؛

آنکه هرگز- چو کلید گنج مروارید – / گم نمی شد از لبش لبخند، /خواه روز صلح و بسته مهر را پیمان،

خواه روز جنگ و خورده بهرکین سوگند ؛

سلام

من تازه دارم خوب می شم

لطفا صدای ناهنجارم رو ببخشید

این قدر سیگار کشیدم که حسابی ریه هام ضعیف شده

نکتۀ بعد لطفا هم سایت «حامی باش» رو دریابید و هم

در مورد خواندن یا نخواندن شاهنامه بهم بگید

خیلی مخلصیم

مواظب کرونا باشید