خداحافظ آفریقا - قسمت سیزدهم

از انسان هوشمند‌هوشمند پیکرک‌های مادینه (ونوس‌ها) ودست‌ساخته‌های شگفت‌انگیز دیگری بدست آمده است که سرنخ‌هایی از نگرش و رفتار آنها به ما می‌دهد. مخصوصا پیکرک‌های تلفیقی که نشان می‌دهد این گروه انسان‌ها به مرزی از توانایی رسیدند که چیزهایی بسازند که هرگز وجود نداشته است! بنابراین ما با موجودی رو‌به‌رو هستیم که میتواند تجسم کند و آن خیال را به شکل مجسمه‌هایی بسازد و یا نقاشی کند. پیکرک‌ «شیر‌مرد اشتادِل»، یکی از این نمونه‌ها است.

اما عصر پارینه سنگی جدید اتفاقات مهم دیگری هم دارد. به‌غیر از توان ساختن تیر‌ و کمان و نیزه‌‌های تیز و نافذ، انسان‌های هوشمندِ هوشمند چيزى برای موفقیت در شكار يافتند كه دسترسی غذایی آنها را کمی آسان‌ کرد. این اتفاق بزرگ را انقلاب سَم می‌دانیم! آنها به تدریج دریافتند چه چیزهایی در طبیعت سمی و کشنده است. بدین ترتیب سم ساخته شد، و سرنیزه‌های آغشته به سم شانس از پا در آوردن شکار را به مراتب امکان‌پذیرتر کرد. باافزایش نرخ شکار، تغذیه انسان‌های هوشمند‌هوشمند بهتر شد و در ادامه مسیر به زادآوری بیشتر و افزایش جمعت آنها انجامید.

اما اتفاق مهم دیگر در تغییر عملکرد مغز چیزی به اسم «جهش بزرگ رو به جلو» است. در این جهش چه رخ داد؟ گرگ خاکستری در این تغییرات بنیادی زیست انسان چه نقشی داشت؟ چرا بجای گرگ [سگ]، همزیستی موجودات دیگر مثل خرس یا گربه‌سانان در کنار انسان جور نشد؟ در اپیزود شماره سیزده پادکست «خداحافظ آفریقا» همراه با دکتر حامد وحدتی‌نسب به این پرسش‌ها می‌پردازیم.

تهیه‌کننده: سیاوش صفاریان‌پور

تدوین: مروا کاظم‌زاده

گرافیک: خورشید آزادی