تنهایی بهزعم من و برخلاف عقیده پاری از آدمها، تاریک و نخواستنی است. هرچقدر هم که بشود آن را تاب آورد آخرش مثل حبس در یک اتاق است. اتاقی که هرچند بزرگ و وسیع باشد، نهایت یک اتاق است. سفر کردن اما، معکوس آن، رهایی از جغرافیاست. آدم را به یک بعد لامکان و لازمان میبرد و تشویق میکند که بیدغدغه هرجا که خواست پا بگذارد. آمیزه سفر و تنهایی، در قالب رهاشدن از یک محیط، در چارچوب تنهابودن، به آمیزهی عجیب و متناقضی میماند و اینطور که برایم مشخص شد، ترکیب بدی هم از آب در نیامده و مطلوب است.
میزبان: محمد شیرویه
همسفر با: مریم میرسعیدی
تهیه شده در استودیو آسمان هفتم
اولین نفر کامنت بزار
دیار، روایت قصه آدمهاست و ه...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است