امروز به کارهایم نرسیدم

«بسیاری از چیزهایی که می‌خواهیم در طول روز به آن‌ها برسیم، به این ایده مرتبط بوده که می‌توانیم همه‌چیز را تا سر حد کمال پیش ببریم. همیشه به خودمان می‌گوییم که ای‌کاش فلان کار را انجام دهم یا از فلان روتین صبحگاهی پیروی کنم و به آن‌ها به‌عنوان راه‌حل مشکلات خود نگاه می‌کنید. پیگیری جدیدترین روش‌ها و بهبودهای همراه آن قطعاً لذت‌بخش است. از این روند یک سرگرمی ساختم: قورباغه را می‌خورم، در قهوه صبحم کره می‌ریزم، برای عادات خوب پاداش تعیین می‌کنم. این سیستم‌های محبوب شاید مفید باشد و حتی زندگی‌تان را تغییر دهد، اما از سویی دیگر می‌توانند موانعی بر سر راه ما ایجاد کنند.

وقتی فردا می‌آید و می‌فهمیم این سیستم جدید کار نمی‌کند و یا به‌طور کامل از سیستم تبعیت نکرده‌ایم، دوباره وارد چرخه باطل ای‌کاش‌ها می‌شویم. این احساس که فقط ما درست‌کار نمی‌کنیم، خرابکاری می‌کنیم، باعث می‌شود همیشه بخواهیم به نسخه بهتری از خود برسیم. برای بهینه کردن روزهایمان به دنبال راه‌حل هستیم و دوباره به مانع برخورد می‌کنیم و خود را مقصر می‌دانیم.