سه روز بعد از بازگشت امام خمینی به ایران، یعنی پانزدهم بهمن 57، در حالی‌که هنوز سلطنت پهلوی سقوط نکرده و دولت شاپور بختیار روی کار بود، به پیشنهاد شورای انقلاب و حکم امام خمینی، مهدی بازرگان نخست‌وزیر می‌شود و طی چند روز، وزرای کابینه خودش را معرفی می‌کند و دولت موقت انقلاب اسلامی ایران، تشکیل می‌شود. وظیفه‌اش هم این بود که تا زمان تغییر نظام، از پادشاهی به جمهوری اسلامی، کشور را مدیریت کند. دولت موقت تا 9 ماه بعد از انقلاب هم روی کار بود تا اینکه یک روز بعد از تسخیر لانه جاسوسی، در 14 آبان 58، بازرگان و وزیرانش، استعفا می‌‌دهند و عمر دولت موقت به پایان می‌رسد. در این قسمت از پادکست انقلاب می‌خواهیم کمی درباره دولت موقت حرف بزنیم و اینکه چرا شورای انقلاب، مهدی بازرگان را به عنوان نخست‌وزیر انتخاب کرد؟ اعضای کابینه از چه طیف‌هایی تشکیل شده بودند؟ عملکرد دولت موقت چگونه بود و در نهایت چه چیزی باعث شد که بازرگان و اعضای کابینه‌اش، دسته‌جمعی استعفا بدهند؟