خوانش نسخه‌ی کامل شعر آبی خاکستری سیاه

درآمد: تو به من خندیدی | و نمی‌دانستی | من به چه دلهره از باغچه‌ی همسایه | سیب را دزدیدم | باغبان از پی من تند دوید | سیب را دست تو دید | غضب آلوده به من کرد نگاه | سیب دندان‌زده از دست تو افتاد به خاک | و تو رفتی و هنوز | سال‌ها هست که در گوش من آرام آرام | خش‌خش گام تو تکرارکنان | می‌دهد آزارم | و من اندیشه‌کنان | غرق این پندارم | که چرا | خانه‌ی کوچک ما سیب نداشت.... : در شبان غم تنهایی خویش....الخ