سینما ذاتا ریشه در طغیان و شورش دارد.طغیان علیه آنچه هست و حرکت به سمت آنچه و آنطور که میتواند باشد.شورش علیه تکرار و پرواز به سمت طور دیگری بودن را لمس کردن.
در دل ذات عاصی سینما اما مجموعه شخصیتهایی بودهاند که طغیان را به اوج رساندهاند و تک و تنها سراغ آنچه مراد و باورشان بوده رفتهاند، حتی اگر هدفشان در دهان اژدها و یا در عمق دست نیافتنی منتهی به مرگ باشد.
در این اپیزود از پادکست رادیو ۱۰۸۰ سراغ قهرمانها و شخصیتهایی رفتهایم که بین عافیتطلبی و پایبند بودن به باورهایشان، دومی را برگزیدند و چشم در چشم خطر و نابودی، #رقص_با_مرگ را انتخاب کردند تا مردن را هم تحقیر کرده باشند که نمیرند.
اولین نفر کامنت بزار
تاریخ سینما بازیگران خوش اقبال و جذاب کم نداشته...
#باران در سینما، نماد جمیع احساسات بشری است و ا...
«مونیکا آنا ماریا بلوچی» قطعا بیش از آنکه بازیگ...
آسانسور مثل بسیاری از سرزمینها،شهرها،ساختمانه...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است