زنده‌یاد محمّدمهدی سمیعی از جمله تاثیرگذارترین حسابداران در تاریخ حرفه حسابداری ایران بود، که برای طیف بزرگی از حسابداران کشور ناشناخته مانده است. وی جزو نخستین گروه (12 نفر) دانشجویان ایرانی بود که در سال 1315 (در سن هجده‌سالگی) پس از موفقیت در آزمون کتبی بانک ملّی ایران با بورسیه این بانک برای تحصیل حسابداری نوین رهسپار مهد حسابداری آن دوران، یعنی انگلستان، شد. از آن گروه دوازده نفره، هفت تن طی سال‌های 1323 تا 1325 پس از تکمیل تحصیلات و کارآموزی خود نزد انجمن حسابداران خبره انگلستان و ویلز (ICAEW) و کسب عضویت وابسته در آن انجمن به عنوان نخستین حسابداران چارتر ایرانی وارد کشور شدند. از جمله شناخته‌شده‌ترین آن افراد می‌توان به زنده‌یادان حسن سجادی‌نژاد، اسماعیل عرفانی، و ابوالقاسم خردجو اشاره کرد؛ که هر یک از آنان تاثیرگذاری انکارناپذیری در توسعه دانش و حرفه حسابداری ایران ایفا کردند. سمیعی همه دوران کاری خود را در شبکه بانکی کشور یا سازمان‌های دولتی، همچون، سازمان برنامه و صندوق توسعه کشاورزی سپری کرد. در این مسیر شغلی تا عالی‌ترین جایگاه بانکداری ایران، یعنی مقام رئیس کلّ بانک مرکزی، و عالی‌ترین مقام برنامه‌ریزی کشور یعنی رئیس سازمان برنامه ارتقاء یافت. با این حال، وی همواره در این مسیر دلبستگی خود به حسابداری را حفظ کرد و در مقاطع گوناگونی در توسعه دانش و حرفه حسابداری ایران نقش‌آفرینی تاثیرگذار داشت. در نقطه اوج این اقدام وی در شامگاه روز چهارشنبه، 2 اسفند 1351، به همراه 33 تن دیگر از حسابداران تاثیرگذار آن دوران به تاسیس پاینده‌ترین انجمن حسابداران حرفه‌ای کشور، یعنی انجمن حسابداران خبره ایران، اقدام کرد. طی دو دوره نخست شورای عالی انجمن نیز ریاست آن و رهبری انجمن بر عهده وی بود. زنده‌یاد محمّدمهدی سمیعی جزو معدود مدیران ارشد حکومت پهلوی بود که پس از انقلاب اسلامی سال 1357 صرفاً پس از تحمّل چند روز بازداشت، با وساطت گروهی از کارکنان شبکه بانکی کشور نزد رهبر انقلاب، آزاد شد. هفته‌نامه "تجارت فردا" در شماره 99، مورخ شنبه، 1 شهریور 1393 (اینجا: goo.gl/D7AK8c)، در یادنامه‌ای با انتشار سه مطلب (بار متفاوت بودن معمار بانکداری نوین/ سمیعی شایسته نخست‌وزیری بود/ درخشش سمیعی متاثر از بالندگی اقتصادی جامعه بود) به بیان فرازهایی از زندگی‌نامه و خدمات زنده‌یاد محمدمهدی سمیعی پرداخت.