از دور تماشاکردنِ کارتنخوابها آنها را نیمهزامبیهایی معتاد و بیمصرف نشان میدهد؛ و در بهترین حالت، رنجدیدگانی که مستحق ترحماند. اما پژوهشگری که در میان آنها زندگی کرده است میگوید تمرکز بر رنج و بدبختیِ بیخانمانها تصویر کاملی از زندگی آنها به ما نمیدهد. ساکنانِ کنار خیابان خلاقیتهایی به خرج میدهند تا احساس کنند واقعاً در خانۀ خودشاناند: انتخاب نقطۀ مشخصی برای خواب، منظمکردن خنزرپنزرهای اطرافشان، و تنظیم برنامهای معین برای کارهای روزانه مثل تکدیگری و حتی نشئگی.
👤نویسنده: یوهانس لینهارد
🖋مترجم: علیرضا شفیعینسب
🎙گوینده: مهدی صفری
📄منبع مقاله: ایان
📑منبع ترجمه: وبسایت ترجمان
📻نسخه صوتی: رادیو ریرا
اولین نفر کامنت بزار
شرکتهای چندملیتی همیشه متهم بودهاند که برای...
امروزه میزان موفقیت یک پژوهشگر، تا حد زیادی، ...
آلبرت هِرشمن در سال ۱۹۵۲، برای ماموریتی از طر...
جرج مکاری، مدیر موسسۀ تاریخ روان شناسی، در ک...
مطالعۀ دینداری در ژاپن برخی از بنیادیترین پ...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است