۱۴۰۱.۱۱.۰۷ | گوش انسان در دارازی تکاملش به صدای بدنش کر شده است. دیگر صدای نالهها و زارهای بدنش را نمیشنود. بخش غمانگیز قصۀ آدم در طول حیاتش این است که "رنجی بیامانی که به بدنش روا میدارد؛ به امری طبیعی تبدیل شده است."
اولین نفر کامنت بزار
۱۴۰۱.۱۰.۳۰ | تو این اپیزود درباره مردمی صحبت می...
۱۴۰۱.۱۰.۱۶ | گوش با لب خاموش سخن میگویم / پاسخ...
۱۴۰۱.۱۰.۱۱ | خیلیوقتا...
۱۴۰۱.۰۹.۲۶ | یکی از دلیلایی که به نیازامون تو ط...
۱۴۰۱.۰۹.۱۹ | تو اپیزود قراره قدری با هم بخندیم ...
۱۴۰۱.۰۹.۱۴ | آهای شادی! کجایی؟ خیلی وقته شال و ...
۱۴۰۱.۰۹.۰۵ | صلح و آزادی دو کلمهای است که این ...
۱۴۰۱.۰۸.۳۰ | تو این اپیزود با زبونی ساده، به مف...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است