زمان‌پریشی معمارانه

داستان مونوگراف چهارم

در این شماره، از یک مسئله‌ی سیال در زمان حرف خواهیم زد؛ «زمان‌پریشی» در نقد و خوانش به نظر مسئله ای است که از گذشته تا امروز همراه ما شده. خلق و خوانش اثر هنری و به طور اخص معماری هم به شدت تحت تاثیر همین مفهوم بوده. به نظر امروز معماری ایران بیش از هر زمان دیگری با این مفهوم درگیر است. متنی که در مونوگراف تازه بررسی می‌کنیم نوشته‌ی هاکستبل، منتقد زن تمام وقت معماری نیویورک تایمز است که نشان می‌دهد این زمان پریشی نه فقط در تاریخ که در اقلیم و جغرافیای فرهنگی هم سیال است.

شماره ی چهارم: سمبولیسم و بشقاب پرنده‌ها، نقدی از آدا لوییس هاکستبل