پرتوفینو - پرتوفینو

این روزها ،،چقدر نگاهمان به طبیعت،و به زیبائی های هستی،پر باورتر است....

دربی هوائیم ،هوایت را نداشتم....

موجها،شنا کردن نمی دانند اما مسیر دلشان را می شناسند ........

یک شوخی عاشقانه با" شنوتو"...

گپ و گفتی با خیال تنهائی. گاه نیاز داری که هجومی به حال دلت بیاوری و کمی خود آزاری کنی ،تا هوایت تکانی بخورد .این غزل را من در چنین خیالی نوشتم....

حرف من و باران یک واژه ساده است یک اتفاق خوش بی حد و اندازه است یک بوسه نمناک از کنج تنهائیست یک انتظار ناز از جنس شیدائیست عطرش سرآغاز رویای آغوشه حتی تو سرما هم چیزی نمی پوشه باران من ، با تو من ...

در حوالی عاشقیت،عاشقانه بخوان،،با صدای بلند،،سکوت درون مرگ عاشقی است.......

درک حال انسانها سخت است،نه سخت باشد ،،نشدنی است. و ما خودخواهانه گاه حالی را قضاوت می کنیم که نه تاریخش را می شناسیم و نه جغرافیایش را طنز ۶۰ سالگی گفتگوئی خیالی با خود است....

انگورهایمان رسیدند گمانم جرمی در راه است!...