صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن ۳۹۶

«««««می‌بهـا🍷»»»»»غزل نمره ۳۹۶مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلنصبح است ساقيا قـدحی پرشـراب کندور فلک درنگ ندارد شتاب کنزان پيشتر که عالم فانی شود خرابما را ز جام باده‌ی گلگون خراب کنخورشيد می ز مشرق ساغر طلوع کردگر برگ عيش می‌طلبی ترک خواب کنروزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کندزنهار کاسه‌ی سر ما پرشراب کنما مرد زهد و توبه و طامات نيستيمبا ما به جام باده‌ی صافی خطاب کنکار صواب باده پرستی‌ست حافظابرخيز و عزم جزم به کار صواب کنSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations